قصـه‌های محـله بر دیـوارها
تاریخ انتشار: ۲۱ اردیبهشت ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۸۶۹۲۹۰
همشهری آنلاین_پروانه بهرام نژاد: دیوارهای فرسوده از گذر زمان که از چند ماه پیش نقش‌ها و رنگ‌ها و گلدان‌های متنوع، به کمک‌شان آمده و زینت‌بخش معابری در دل بافت فرسوده سیزدهمین تکه پایتخت شده‌اند که نه نای مقاومت در برابر زلزله را دارند و نه پیش از این زیبایی بصری داشتند. این طرح که با مشارکت دفتر توسعه محله صفا، شهید اسدی و زاهدگیلانی و به همت اهالی محقق شده، حالا به یک الگو برای سایر معابر این محدوده درآمده و قرار است در بقیه کوچه و خیابان‌های بافت فرسوده نیز اجرا شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
با توجه به رویکرد شهرداری تهران در تغییر چهره پایتخت از فضای شهر خاکستری به شهر رنگی، طرح زیباسازی کوچه‌ها و معابر بافت فرسوده با هدف ایجاد سرزندگی، نشاط و امید در میان ساکنان، در دستور کار قرار گرفته است.
«محمد معما» شهردار ناحیه یک منطقه ۱۳ دراین‌باره می‌گوید: «این طرح، ابتدا در کوچه عابدینی محله صفا در ناحیه یک با مشارکت شهروندان اجرا و سپس در کوچه حلیمی که در بافت فرسوده واقع شده و با داشتن ۱۹ پلاک با مشارکت شهروندان به مساحت هزارو ۸۰۰ مترمربع به شکل متنوعی توسط شهرداری ناحیه یک منطقه رنگ آمیزی شد.»
او می‌افزاید: «در حال حاضر، عملیات جداره سازی در کوچه حلیمی و دیگر کوچه‌های ناحیه یک به مساحت هزار و ۲۰۰ مترمربع اجرا شده و به‌زودی عملیات رنگ آمیزی آن نیز به مرحله اجرا در می‌آید. نهر میان این کوچه‌ها نیز تعویض شده تا رفت و آمد در این محدوده تسهیل شود. همچنین گلدان‌هایی به دیوار کوچه‌ها نصب و نگهداری از آنها به عهده ساکنان کوچه است.»
کوچه‌های باصفای محله صفااز همان ابتدای ورود به کوچه عابدینی در محله صفا، تفاوت ظاهری آن در مقایسه با کوچه‌های مجاور، چشم هر رهگذری را به خود خیره می‌کند. دیوارهای رنگی با طرح‌های متنوع که کاشی‌های سورمه‌ای رنگ بر بلندای آنها جاخوش کرده است و نقوش هنری زیبایی‌اش را افزون.
اگر خطوط قرمز روی دیوارها را دنبال کنید، امتداد این خیابان به گلدان‌های رنگارنگ و نقش و نگارهایی منتهی می‌شود که انگار تابلوهای نقاشی قدم و نیم‌قد ردیف به ردیف به خط شده‌اند. «معصومه رضایی» بانوی ۷۰ ساله ساکن کوچه عابدینی درباره تغییر جدید محله‌شان می‌گوید: «پس از سالها دستی به سر و روی کوچه ما کشیده‌اند و کوچه عابدینی خیلی زیبا شده‌است.
از دیدن این گلدان‌ها، حالمان خوب می‌شود. برای ما در این سن باز کردن چشمانمان هر صبح به روی گل و گلدان‌های رنگی بسیار لذت‌بخش است. این کار قشنگ را خیلی دوست داریم. کوچه‌مان صفا گرفته است. از خانم حبیبی و همکارانش که برای محله ما خیلی زحمت کشیدند و حال و هوای تازه به اینجا بخشیده‌اند، تشکر می‌کنم.»
گلدان‌های رنگارنگگلهای گندمی و ناز اصلی‌ترین گونه‌های گیاهی کاشته شده در گلدان‌های زرد، قرمز و سبزرنگ، جلوه‌ویژه به دیوارهای محدوده بخشیده است. گل‌هایی که سراسر کوچه عابدینی با فاصله از هم روی دیوارها نصب شده تا زیبایی این معابر دوچندان شود. این کوچه در دل بافت فرسوده محله صفا جان دوباره گرفته و حالا جای خود را به کوچه زیبای سیزدهمین تکه پایتخت داده‌است.
«فاطمه حبیبی» کارشناس اجتماعی دفتر توسعه محله های صفا، شهیداسدی و زاهدگیلانی دراین‌باره می‌گوید: «ما طرح‌مان را با تشکیل یک کارگروه افزایش احساس تعلق خاطر مردم به محله صفا شروع کردیم. این کارگروه هویت محلی چند جلسه کار کرد تا در نهایت یکی از کوچه‌های محله صفا که کوچه آسیب‌خیزی هم بود و دیواره‌های مستعد نوسازی داشت را انتخاب کردیم تا بهسازی محیطی انجام دهیم.»
او می‌افزاید: «در این کارگروه از کسانی که دغدغه هویت محلی داشتند، دعوت کردیم حضور پیدا کردند. پس از برگزاری چند جلسه کوچه‌های عابدینی و حلیمی را به صورت پایلوت انتخاب کردیم تا با استفاده از عناصر بومی و محلی رنگ آمیزی کنیم.»
نقش‌هایی از دل خاطرههاپشت بسیاری از تصاویر و نوشته‌هایی که در کوچه عابدینی دیده می‌شود، قصه‌ای پنهان است. قصه‌ای که تعدادی از اهالی آن را در جلسه‌های خاطره‌گویی کارگروه هویت محلی مطرح کرده‌اند. حبیبی دراین‌باره می‌گوید: «دو جلسه خاطره‌گویی یکی در پاتوق محله و دیگری هم در خانه بانو حجازی با حضور اهالی کوچه برگزار کردیم. در این جلسات من خاطرات را ضبط و پیاده کردم و به طراح دادم تا با توجه به این خاطرات نقاشی بکشد.
زیرسازی کار و شروع آن ۹ ماه زمان برد تا جلب اعتماد مردم و همکاری و مشارکت آنها را داشته باشیم. البته متأسفانه نتوانستیم همه آن خاطره‌ها را نقاشی کنیم و در نهایت به دلیل یکسری چالش‌های محلی، طرح‌های ملی را جایگزین و از حرم امام رضا (ع) تا برج آزادی را نقاشی کردیم.»
اهالی محله ها هم نظرات قابل توجهی درباره طرح های اخیر زیباسازی دارند. «امیر سعیدی» اتفاقی گذرش به این کوچه افتاده و وقتی از او درباره این معبر می‌پرسیم، می‌گوید: «اینجا خیلی خاص رنگ‌آمیزی شده و جلب توجه می‌کند. مثلا نقاشی پیرمردی که به پرنده‌ها غذا می‌دهد برایم تداعی‌گر قدیم است. کاش همه کوچه شهر این شکلی شود.»
شاهین قهرمان میهن خوش‌آمدی«شهیدان برخیزید، نظاره‌گر ورود آزادگان باشید.» جمله‌ای است که در یک سو و در مقابلش «شاهین قهرمان قهرمانان به میهن خوش آمدی» کنار در ورودی خانه‌ای نوشته شده که بیش از ۳۰ سال قبل اهالی وقتی از بازگشت «شاهین» پسر صاحب این خانه از دوران اسارات باخبرشدند، این جمله‌ها را روی همین دیوار نوشته بودند. جمله‌هایی که حالا بازسازی و دوباره سرجای قبلی‌اش نقش بسته است. حبیبی می‌گوید: «در این دو کوچه کارهای متعددی انجام دادیم تا از عناصر هویت محلی خودشان استفاده کنیم.
جمله روی این دیوار را آن سالها همسایگان اینجا نوشته‌بودند و ما آن را بازسازی کردیم که بسیار برای اهالی خوشایند بود.» «ایران حجازی» که از ۳۰ سال پیش در کوچه عابدینی زندگی می‌کند، درباره نمای جدید اینجا می‌گوید: «دستشان درد نکند، خیلی کار کردند و زحمت کشیدند. اینجا خیلی باصفا و قشنگ شده است. به نظر من چنین کارهایی در بافت فرسوده باید بیشتر انجام شود. هر فردی که به خانه ما می‌آید می‌گوید: خوش به حالتان چه کوچه زیبا و بامزه‌ای دارید.»
یادبودهای سرامیکی
روی دیوارهای رنگی، کاشی‌های سرامیکی مربعی با فاصله از هم با نوشته‌های متفاوت دیده می‌شود که پای هر کاشی هم امضا و نام یک فرد حک شده‌است.
کارشناس اجتماعی دفتر توسعه محله صفا، شهیداسدی و زاهدگیلانی دراین‌باره می‌گوید: «یکی از کارهای مهم ما تأمین بودجه این کار بود که آن را به کمک طرح «سهامدار پروژه» اجرا کردیم. طرحی که برای اولین بار اجرا شد و موفقیت‌آمیز هم بود. براساس این طرح اهالی را دعوت و طرح را به آنها معرفی کردیم. از آنها خواستیم مشارکت مالی کنند و در ازای هر مشارکت مالی که انجام می‌دهند، یک کاشی به اسم خود و به جمله دلخواهشان و تقدیم به آن فردی که دوستش دارند تهیه و بر روی دیوار نصب کنیم. تعدادی از اهالی و حتی کارشناسان و همکاران ما در دفتر توسعه محلی هم مشارکت کردند.»
حبیبی ادامه می‌دهد: «قرار است این کاشی‌ها تا ۲سال روی دیوارها بماند و احتمالا در قالب طرح دیگری که ایجاد موزه محلی است و قصد داریم امسال اجرا کنیم، این کاشی‌ها را به موزه انتقال می‌دهیم.»
به یاد کمک‌های شخصی یک معاوندر گوشه‌ای از این کوچه پاتوق محله عابدینی هم ایجاد شده تا شهروندان اوقات فراغت‌شان را در یک جای امن و زیبا و در کنار هم سپری کنند. پیش از شیوع ویروس کرونا این پاتوق شلوغ و میزبان افراد بسیاری بود اما حالا خلوت شده است. در دل این پاتوق رنگی، بر سرسرای نقاشی درچوبی قدیمی، تابلویی سرامیکی جلب‌توجه می‌کند که حبیبی درباره آن اینطور توضیح می‌دهد: «وقتی می‌خواستیم پاتوق محله حلیمی را ایجاد کنیم، درمحل فعلی این نقاشی، ساختمان متروکه‌ای وجود داشته که محل تجمع موش، معتادان و بستر انواع آسیب اجتماعی بود.
اما این ملک با هزینه شخصی «بابک شیدایی» معاون شهرسازی وقت تخریب و به امکانات محدوده اضافه شد. حالا این کاشی به رسم یادبود و قدردانی از کمک‌های شخصی آقای معاون اینجا نصب شده است و اهالی کمک‌های او را فراموش نمی‌کنند.» روی این کاشی هم جمله‌ای به یادگار از او نوشته شده: «پس از قریب به ۴۰سال زیستن، باور دارم حال خوش در گروه بخشش و مهربانی است. بابک شیدایی معاون شهرسازی ومعماری شهرداری منطقه ۱۳.»
کوچه های رنگی و شادیکی بنفش، دیگری زرد و آن کناری‌اش هم سبز رنگ است. درکوچه‌های عابدینی و حلیمی هارمونی رنگ‌ها به خوبی و متنوع رعایت شده و تماشای آنها چه برای ساکنان همیشگی این محدوده و چه برای افرادیکه گاهی گذرشان به این حوالی میافتد، دل‌انگیز است. «رامو حیدری» ۱۶ ساله یکی از نوجوانان محله که همراه دوستانش در پاتوق محله حلیمی دورهم نشسته‌اند دراین‌باره معتقد است: «محله ما مثل پاریس شده، مثل آن محله‌های رنگی که دیدنش برای ما از گوشی تلفن هم جذاب است.
حالا در کوچه حلیمی از همان ابتدا خانه‌های رنگی رنگی سبز و نارنجی دیده می‌شود که اینجا را خیلی متفاوت و باحال کرده‌است. منم به عنوان یکی از اهالی خوشحالم از اینکه اینجا رو زیبا کرده‌اند. تا قبل از این، دیوارهای اینجا سیاه و خاکستری بود.» یکی دیگر از دوستان او هم صحبت‌هایش را اینطور تکمیل می‌کند: «در اینجا زمین فوتبال و لی لی هم روی زمین کشیده‌اند اما برخی از مردم ماشین پارک می‌کنند و نمی‌توانیم بازی کنیم. بهتر است دراین زمینه فرهنگ‌سازی شود.»
رفع خستگی با یک استکان چای قندپهلواز همان شروع اجرای طرح از مرحله زیرسازی تا ترسیم نقاشی‌های دیواری، برخی از اهالی پای ثابت تحقق این طرح و از مشارکت‌کنندگان اصلی بودند. این میان بانوان بیش از مردان، دست اندرکاران این طرح را همراهی کرده و یاریگرشان بودند.
کارشناس اجتماعی دفتر توسعه محله صفا، شهیداسدی و زاهدگیلانی با یادآوری خاطره آن روزها ادامه می‌دهد: «برخی از اهالی خیلی مشارکت می‌کردند البته برخی هم حتی اجازه ندادند دیوار خانه‌شان را رنگ‌آمیزی کنیم. اما اغلب مردم به ما لطف داشتند، یکی برایمان میوه می‌آورد و دیگری با سینی چای به دست وارد کوچه می‌شد.
هر کسی که رد می‌شد، خسته نباشید می‌گفت و ارتباط میان بچه‌ها ما و اهالی آنقدر رونق گرفته بود که بچه‌ها وسایلشان را در خانه اهالی می‌گذاشتند و شهروندان مواظب وسایل و حتی مراقب بچه‌ها درحین کار بودند. حتی برخی قلم مو به دست شدند و در رنگ‌آمیزی و نقاشی به ما کمک کردند. اکنون هم اهالی مراقب نقاشی و گلدان‌های گل نصب شده بر روی دیوارها هستند.»
کار از شهرداری نگهداری از شهروندانحالا پس از تکمیل طرح، نگهداری از آن به خود ساکنان سپرده شده و مراقبت از این گلدان‌ها و نقاشی ها به عهده اهالی است.
«جمیله نجفی زاده» متولد ۱۳۳۸ که از ۳۰ سال پیش تاکنون در این کوچه زندگی می‌کند، درحالیکه مشغول آبیاری گلدان‌های کوچه است، می‌گوید: «ما به دیوار خانه‌مان رسیدگی می‌کردیم اما برخی خودشان هم سلیقه نداشتند و به نظر من نباید به امید کسی ماند. در این ۳۰ سال اکنون محله ما رنگ متفاوتی به خود گرفته و تمیز شده‌است. از دیدن این تغییر خیلی خوشحالم. پیش از این وقتی کسی می‌خواست به خانه ما بیاید خجالت می‌کشیدم اما الان بهتر شده‌است.
امیدوارم این طرح را در بقیه کوچه‌های محله صفا هم انجام دهند. هر کسی از اینجا رد می‌شود می‌گوید: به به، عجب کوچه‌ای.» حبیبی هم در تکمیل صحبت‌های این همسایه می‌گوید: «بانو حجازی و بانو نجفی‌زاده برای این کوچه‌خیلی زحمت می‌کشند و به نوعی اینجا به کمک این دوشخص سرپامانده‌است.» او می‌افزاید: «قرار است این طرح در همه محله‌های بافت فرسوده در قالب «کوچه دوستی» اجرا شود که ایده آن برگرفته از کوچه عابدینی است.»
کد خبر 600073 برچسب‌ها محله زیبا سازی همشهری محله نوسازی گل منطقه ۱۳ هنر شهر نقاشی - نقاشانمنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: محله زیبا سازی همشهری محله نوسازی گل منطقه ۱۳ هنر شهر نقاشی نقاشان دراین باره می گوید دفتر توسعه محله روی دیوارها بافت فرسوده پاتوق محله روی دیوار هویت محلی رنگ آمیزی گلدان ها ناحیه یک محله صفا کوچه ها محله ها کاشی ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۸۶۹۲۹۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
«باغ حاجی» از بیم تخریب تا امید آبادانی
یک هشتی(ورودی) و یک نمازخانه، تمام پلان مسجد «باغ حاجی» است، شاید کمتر از ۵۰ مترمربع. این مسجد را به نام «خواجه روح‌الله» هم می شناسند چرا که در کتیبه سردر آن، نام این شخص به عنوان بانی ساخت مسجد در دوران شاه عباس صفوی ذکر شده است.
گفته می‌شود مسجد باغ حاجی بیشتر به یک بنای یادمانی می‌ماند، مسجدی که شاید کسی دعا کرده عزیز رو به قبله اش، به زندگی برگردد و این عبادتگاه را بنا کند، هرچند کوچک و محقر. یا اینکه شخصی کارش در کلاف سر در گم روزگار گره کوری خورده و به مدد نذر ساخت این بنا، گشایش شده است؛ به هر روی هرآنچه هست، بانی ساخت بنا از مردم عادی و نه متمولان زمانه خود بوده است.
مسجد از دوران صفوی به این سو، چهارصد سال رنگ و رنج دوران به خود دیده است؛ خوشی و ناخوشی باهم. امروزه اما ساخت و ساز از بد روزگار، مسجد را در انحصار کوچه‌ای با دو خم قرار داد و همین شرایط بلای جانش شد. سالها اهالی کوچه کوشیده بودند مسجد را که درست در وسط کوچه افتاده بود، تخریب و به جای دیگری منتقل کنند اما تیرشان به نشانه نخورد و مسجد همانجا باقی ماند.
فراموشی همیشه بلای یادمان‌های معماری و تاریخی بوده است. مسجد باغ حاجی هم گرچه در جوار «باغ حاجی» یا همان «باغ همایون» که حالا تبدیل به مکانی شناسا یعنی «ورزشگاه تختی» شده، قرار داشته اما سرنوشتش در پیچ و خم یک کوچه با فراموشی گره خورده و گمنامی آن را مهجور کرده است.
اما گذشته از فراموشی و مهجوری، بیشتر از هر چیز، تخریب برای عبور و مرور آسان‌تر توسط اهالی محل، بنای این مسجد را تهدید می کرده است. چه بسا بناها و خانه‌های تاریخی بسیاری که در اصفهان با همین بهانه تخریب شده‌اند اما تنها شانس باغ حاجی، خانه خدا بودنش بوده که آن را حفظ کرده است.
کوچک بودن این مسجد صفوی آن هم در گیر و گور یک گذر، شاید در تمام دوران گذشته، موجبات فراموشی این بنا را رقم زده باشد اما همین صفت بیانی کوچک‌ترین، می‌تواند برای این مسجد تاریخی در دل شهری شُهره به گردشگری، یک ظرفیت گردشگری باشد و روزگار روشنی را برایش رقم بزند.
به هر روی مسجد دوران سختی را پشت سرگذاشته و پیکر فرتوت و کوچک صفوی اش در پرده فراموشی از وصله پینه‌های ناجور، ملول و رنجور شده اما با همه این اوصاف، گویا ایام غم به سر آمده و مدت کوتاهی است که اداره کل میراث فرهنگی اصفهان گوشه چشمی به بنای آن نشان داده؛ دستی بر سر و روی مسجد کشیده و گویا مقرر است شهرداری به گذر اطراف آن سامانی ببخشد تا هم باشندگان محل دلخوش شوند و هم مسجد از گزند تخریب و فراموشی در امان بماند.
در همین پیوند، مرتضی فرشته‌نژاد، پیشکسوت میراث فرهنگی اصفهان گفت: یکی از کارهایی که تخریب آثار تاریخی را سرعت می‌دهد، این است که به آن ها اهمیت ندهید و به حال خودشان بمانند در نتیجه خود به خود خراب می شوند؛ مسجد باغ حاجی هم همین سرنوشت را داشته است.
وی افزود: مردم محل در دهه هشتاد به دنبال این بودند که قسمتی از هشتی مسجد باغ حاجی را تخریب کنند بلکه کوچه صاف شود تا رفت و آمد آسان‌تری داشته باشند اما میراث فرهنگی اصفهان با این کار به شدت مخالفت کرد و برای آنکه از بیم تخریب‌ها در امان بماند، مدارک لازم را فراهم آورد و مسجد را در فهرست آثار ملی قرار داد.
فرشته نژاد گفت: این مسجد ممکن است از مساجد یادمانی باشد و قطع یقین توسط مردم عادی ساخته شده است و نام باغ حاجی فقط به دلیل همجواری بنای مسجد با «باغ حاجی» است.
وی افزود: باغ حاجی که حالا به آن باغ تختی یا ورزشگاه تختی می گویند روایت هایی دارد، برخی منابع می‌گویند که این باغ را حاج محمدحسین کازرونی( از تجار خوشنام اواخر دوران قاجار در اصفهان) وقف کرده است و برخی دیگر معتقدند که این باغ متعلق به بردار آقا نورالله نجفی (یکی از مراجع تقلید و مشروطه خواهان در اصفهان) مشهور به نام حاجی بوده است.
فرشته نژاد معتقد است مسجد دیگری به نام «سعید ابن جُبَیر» (از مفسران قران که برای ترویج دین اسلام به اصفهان آمده بود) در جنوب غربی صحن شمالی امامزاده «درب امام» وجود دارد که از مسجد باغ حاجی هم کوچک‌تر و متعلق به قرون اولیه اسلامی است.
وی در این رابطه افزود: مسجد سعید ابن جُبَیر تا اواخر دوران پهلوی دوم با همان مصالح اولیه باقی مانده بود اما در اواخر دهه هشتاد دخل و تصرفات زیادی در آن صورت گرفت و هویت بنایش از بین رفت.
این پیشکسوت میراث فرهنگی اصفهان یادآور شد: خاطرم هست که وقتی متوجه شدیم اهالی محله می‌خواهند مسجد باغ حاجی را خراب و به جای دیگری منتقل کنند، برای بازدید رفتم و بنا را یک مسجد کوچک صفوی زیبا دیدم که البته نیاز به مرمت اساسی داشت.
وی افزود: همه فضای مسجد متشکل از یک هشتی(ورودی) و نمازخانه ای با گنجایش حداکثر ۲۰ نفر است که باید مرمت و حفظ شود
مدیر گروه امانی اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی اصفهان نیز در رابطه با وضعیت فعلی این اثر تاریخی گفت: مسجد شرایط خیلی بدی داشت؛ روی آجرکاری‌های داخل بنا گچ کشیده بودند و دیوارها از بیرون تا ۲ متر سیمان شده و برخی دیوارها هم در حال ریختن بود اما مهم‌تر از همه اینها تهدید تخریب مسجد برای گشادتر شدن کوچه بود.
وی تصریح کرد: تخریب بیخ گوش این مسجد و شرایط آنچنان اضطراری بود که باید هرچه سریعتر اقدام به نجات‌بخشی می‌کردیم.
هادی اللهیاری افزود: مسجد به دلیل رطوبت بسیار زیاد از هر طرف در حال نابودی بود و شرایط دشواری داشت اما با این تفاسیر، با همکاری و هماهنگی هیات امنای مسجد، مرکز رسیدگی به امور مساجد اصفهان و شهرداری اولین قدم‌ها را برداشتیم و فاز اول مرمت اضطراری را از ۲ سال پیش شروع کردیم.
به گفته وی، فاز اول مرمت این مسجد صفوی الاصل هم اکنون به اتمام رسیده و فاز دوم آن استحکام بخشی دیوار مجاور ورزشگاه تختی است که در حال انجام و قرار است گذر اطراف مسجد هم از طرف اداره زیباسازی شهرداری منطقه یک اصلاح و فضایی همخوان با مسجد تاریخی پیدا کند.
اللهیاری با اشاره به تزیینات سردر این مسجد کوچک صفوی یادآور شد: کتیبه مسجد به خط ثلث سفید معرق بر زمینه کاشی لاجوردی مورخ به سال ۱۰۳۳ هجری است و در گرداگرد آن نام حضرت علی می چرخد.
رییس گروه امانی اداره کل میراث فرهنگی اصفهان گفت: شوربختانه اداره برق زیبایی بیرونی و بصری مسجد را با قرار دادن یک تیر چراغ برق مخدوش کرده است.
وی افزود: کارشناس اداره برق متوجه نشده است که دیوار و بدنه تاریخی تازه مرمت شده است و مقابل آن تیر برق سیمانی گذاشته و به همین دلیل برای رفع این تزاحم بصری، روال قانونی را پیش گرفته ایم و از اداره برق شکایت کرده ایم.
مسجد باغ حاجی یا خواجه روح الله در کوچه‌ای به نام «حق شناس» و در خیابان مسجد سید اصفهان قرار دارد و قدمت آن به دوران صفوی باز می گردد.
این بنا که در فهرست آثار ملی قرار دارد در جوار ورزشگاه تختی که پیشتر با نام باغ حاجی شهره بوده، واقع شده است.
گفته می‌شود پیشینه باغ حاجی صفوی است و چون روزگاری جهت اقامت «همایون شاه» پادشاه هندوستان ساخته شده بود به نام «باغ همایون» هم نامیده می‌شده است و در دوران قاجار به نام باغ حاجی شهره می‌شود.
امروز قسمتی از این باغ جزو ورزشگاه تختی است که به پاس بزرگداشت زنده‌یاد غلامرضا تختی، پهلوان نامی ایران و قهرمان کشتی جهان به این اسم نامیده می‌شود.
منبع: ایرنا
باشگاه خبرنگاران جوان اصفهان اصفهان
حقوق کدام یک از ایثارگران در سال ۱۴۰۳ افزایش داشت؟